تو

    دوست من سلام:

    شب که می شود ستاره های آسمان

     من را به یاد تو می اندازند.

    هر ستاره ای ذره ای از درخشش تو را دارد.

     اما اگر همه آنها جمع شوند نیمی از درخشش تو را دارند.

 

    ستاره ها را دوست دارم.

     زیرا که شب را روشن می کنند.

    تا تو را در خاطر من زنده کنند.

 

    فرشته ها را دوست دارم.

     زیرا که وقتی بال می زنند.

    من صدای تو را در موسیقی بالهایشان می شنوم.

 

    آسمان را دوست دارم.

     زیرا که در خود رنگ تو را دارد.

    رنگ آبی آرام دلت را.

 

    مهتاب را دوست دارم.

     زیرا که دلم را به یاد تو می لرزاند.

    تا دوست داشتن ها را مرور کند.

 

    آفتاب را دوست دارم.

     زیرا که گرمایش همان گرمای عشق من است.