احساس انسانها ارزشمند است و حرمت دارد.
حرمت دل مانند حرمت نان است.
تو نخواستی دل منو درک کنی. دلی که از آن
خود کردی ولی پاسخ به مهرش ندادی. دلم
برای لحظات دیدار هنوز هم می تپد.
دلم برایت تنگ است. دل تنگ نگاه و خنده های
توست.
در مبارزه ای سخت بین دلم (احساسم) و
عقلم هستم.مبارزه می کنم تا از دوباره دیدنت
خلوگیری کنم.دیدن دوباره تو یعنی نزدیک
شدن به آنچه
مدتهاست زجرم می دهد.می خواهم فراموش
کنم.