موفقیت توفیق بندگی خداست

مینویسم برای او که همه خوبی به من آموخت

موفقیت توفیق بندگی خداست

مینویسم برای او که همه خوبی به من آموخت

مسافر

     

          گریه نکن به حال من تنها امید زندگی
          با گریه هات بهم نگو هر چی می خوای بهم بگی
          فریاد بزن اسم منو اگر چه می لرزه صدات
          بذار که با صدای تو یه لحظه آروم بگیرم
          یه شب دیگه روشونه هات دست تو دستات بمیرم
          بذار که عاشقت بشم زیر درخت کوچمون
          یه بار دیگه نگات کنم از تو حیاط خونمون
          می خوام تموم لحظه ها برام بشن یه خاطره
          خاطره لحظه ای که بدرقه مسافره
          تو هم ببین اشکامو در حال و هوای هر شبم
          خیال تو کشته منو جونم رسیده به لبم
          به جزخیال رفتنت برام چی باشه یادگار
          تو سرنوشت من تو هم برام نموندی یادگار 
          عذاب این جدا شدن بدجوری زنجیره منه
          شبها خیال رفتنت بغض گلومو می شکنه 
          کاش بدونی بدون تو میلی به موندن ندارم
          گرچه فقط با گفته هام اشک تو رو در می آرم
          رفتن تو یه حادثه اس تو یاد خونه موندنی
          شعرهای من به عشق تو خوندنی سوزوندنی
         اگر تمام آرزوم همیشه داشتن تو بود
         کنار تو بودن من مبادا قسمتم نبود
         برو که با دیدن تو لحظه به لحظه می شکنم

                                                               سفر سلامت عشق من بازم بیا به دیدنم

کاش می شد

کاش می شد خالی از تشویش شد
برگ سبز تحفه درویش شد

کاش تا دل می گرفت و می شکست
عشق می امد کنارش می نشست

کاش من هم یک قناری می شدم
در تب آواز جاری می شدم

بال در بال کبوتر می زدم
آن طرفتر ها کمی سر می زدم

با قناری ها غزل خوان می شدم
پشت هر اواز پنهان می شدم

آی مردم ! من غریبستانی ام
امتداد لحظه ی بارانی ام

شهر من آن سوتر از پروانه هاست
در حریم آبی افسانه هاست

شهر من بوی تغزل می دهد
هر که می آید به او گل می دهد

دشت های سبز و وسعتهای ناب
نسترن، نرگس، شقایق ، آفتاب

بهونه من تربچه

سلام بهونه قشنگه من برای زندگی آره بازم منم همون دیونه همیشگی

فدای مهربونیات چه میکنی با سرنوشت دلم برات تنگ شده بود این نامه رو واست نوشت

حال منو اگه بخوای رنگ گلای قالیه جای نگاهت بدجوری تو صحن چشمام خالیه

ابرا همه پیشه منن اینجا هوا پر از غمه از خوبیات هر چی بگم جون خودت بازم کمه

دیشب دلم گرفته بود رفتم کنار آسمون فریاد زدم یا تو بیا یا منو پیشت برسون

فدای تو یه وقت شبا بی خوابی خستت نکنه غم غریبی عزیزم سروا شکستت نکنه

چه میکنی با سرنوشت اونجا شبا خوش میگذره دلت میخواد بیام پیشت یا تنها هستی بهتره

وقتی اومدی کسی تورو ندید اما من دیدمت

 
 
                        کسی تو رو حس نکرد ولی من باهمه وجودم حست کردم
                                  همیشه دلم می خواهد برات شعر بنویسم
                                   عاشق باشم و دلتنگ نمی ذاره نذاشته
                                    همین خورده ریزی که اسمش زندگی
 
                                   مسافر غریب من جاده زندگیت کجاست 
                                بگو که مقصد دلت تو خونه فرشته هاست
                                 چه قصه ها گفتی برام از روزگار نالوتی
                              گفتی دیگه خسته شدم از عشقهای دروغکی
                                سفر یه جور شکایت به خنده های دیگران
                                     چقدر دلم خسته اس کنار من بمون
                        حرفهای من هنوز ناتمام تا نگاه می کنم وقت رفتن است
                                       باز هم همون حکایت همیشگی
                       پیش از اونکه با خبر بشم لحظه عظیمت تو ناگزیر میشه
                                 تو کوله بار خستگی که پر شده از خاطره
                                          یه قلبی هست که می شکنه
                              بهت میگه یه حس کور که از این بیچاره دل بکن
                              دیو فریب سرنوشت می خواهد تو رو جدا کنه 
                      یکی میگه کاشکی نره منم میگم خدا کنه خدا کنه خدا کنه

تشکر

سلام

امروز خیلی خوشحالم

من هم از مقطع کاردانی فارغ التحصیل شدم هم کارشناسی قبول شدم

شاید این بهترین هدیه به بهترین دوست مشوق و راهنمام باشه

مامی خوبم برای همه زحماتت ممنون

امیدوارم بازم بتونم برات افتخار و سربلندی کسب کنم

در ضمن از دوستان خوبم بخصوص بهی نازنین و محمد عزیز هم ممنونم